Zuidpark: omwonenden vragende partij!
De stad Gent organiseerde een eerste infovergadering over de nakende renovatie van het Koning Albertpark, ook wel het Zuidpark genaamd. Ondanks het zomerse weer daagden op maandagavond 16 juni 2003 ruw geschat zo'n 150 geïnteresseerde burgers op voor de infovergadering in het Provinciaal Administratief Centrum aan het Zuidpark.
De stad vergroenen
In zijn inleiding situeerde Lieven Decaluwe, Gentse schepen van Milieuzaken, Gezondheidsbeleid en Openbaar Groen, (VU-ID) de renovatie van het Zuidpark in het geheel van de inspanningen van de stad om groene en parkruimtes, nieuwe en klassieke, te creëren of nieuw leven in te blazen. Het Zuidpark is met zijn 3,5 ha het grootste park van de binnenstad, en met zijn zeer intens en divers gebruik, voor vele Gentenaars een groene ruimte van formaat. Maar het Zuidpark is nu wat uitgeleefd en aan renovatie toe. Hiervoor werd een privé-ontwerper, landschapsarchitect Paul De Roose, aangesteld door de Dienst Plantsoenen.
De visie van het ontwerp
De ontwerper Paul De Roose lichtte daarna zijn concept toe. Het huidige Zuidpark, ontworpen in de jaren 30 van vorige eeuw (*), is een kruising tussen 17de en 18de eeuwse Franse strakke baroktuin en het Engelse landschapspark. Het park is, doorheen alle seizoenen, bepalend voor het (eerste) beeld van de stad. Het park heeft een quasi volgroeid bomenbestand en heeft een grote transparantie door de verhouding tussen open en gesloten. De renovatie wil dat allemaal respecteren.
Het Zuidpark (foto: stad Gent)
De ontwerper wil de oorspronkelijke kwaliteiten van het park in stand houden en herstellen, maar wel aanpassen aan de hedendaagse parkcultuur, parkbeheer en onderhoud. Hierbij wil hij ook oog hebben voor de veiligheid en de esthetische kwaliteit verhogen.
De bouwvergunning wordt in augustus 2003 ingediend. De grote werken vangen aan in het najaar van 2004. Ondertussen verricht de Plantsoendienst vanaf het najaar 2003 al voorbereidende snoei- en aanplantingwerken.
(*) Meer info over het Zuidpark vroeger op http://membres.lycos.fr/architectuur/egw/zuidpark.html
Omwonenden zijn vragende partij
Na de warrige presentatie bleven nog heel wat mensen op hun honger naar informatie. Toch lieten ze zich niet ontmoedigen. Zo groot was hun enthousiasme dat eindelijk van hun park werk werd gemaakt. Gedisciplineerd en al eens met humor trokken ze het vragenregister open.
Een betere bereikbaarheid met aangepaste en veilige oversteekplaatsen stond hoog op het verlanglijstje van de omwonenden. Het zou het park toegankelijker maken, zeker voor de wat minder mobiele senioren én voor jonge gezinnen met kinderen. Het Zuidpark ligt namelijk ingesloten door brede en snelle in- en uitvalswegen, eigendom van het Vlaams Gewest. De stad heeft hier nauwelijks greep op, stelde schepen Decaluwe. Gent wil dat de gewestwegen naar de stad worden overgeheveld. Overigens ook een reeds vroeger geformuleerde eis van Spirit voor Gent. Maar voor de omwonenden mag er dus heel wat meer vaart komen achter die overheveling van gewest naar stad.
De mensen wilden verder een proper park zonder rondslingerend afval en vroegen aangepaste afvalkorven met grotere capaciteit en meer toezicht, zeker in de drukke zomermaanden met een hoog afvalgehalte. Schepen Decaluwe hield de boot af en wees op de noodzakelijke mentaliteitswijziging. Hij kon de aanwezigen hiermee niet sussen. Die wilden niet jarenlang wachten op de voltooiing van het renovatieproject vooraleer de afvalproblematiek werd aangepakt. Men kon maar beter de verloedering voor zijn.
Een jonge vrouw vroeg om één en ander te relativeren en niet verkeerd in te schatten. Het Zuidpark en omgeving oefenen een grote aantrekkingskracht uit op jongeren die zich hier – tegen de stadsvlucht in - juist vestigen omdat men hier in de stad woont en toch én groen én de autostrades én het openbaar vervoer dicht bij de hand heeft. Ze pleitte er dan ook voor om zich toch niet blind te staren op die twee zomerse maanden waarin het park door grote groepen jongeren en studenten bezocht wordt. Men moet ook oog hebben voor de andere maanden en seizoenen waarin ook senioren, mensen van alle leeftijden, mensen met kleine kinderen evenzeer intensief en op hun manier het park beleven. En met haar tussenkomst pleitte ze eigenlijk meteen voor een park waar alle generaties zich thuis moeten voelen. En dat deed ons Spirit-hart deugd. Ook wij pleiten voor solidariteit tussen de generaties.
Kwamen verder nog aan bod: honden-en mensentoiletten, afgeschermde loopzones voor honden, rododendrons en ander struikgewas weg of niet, waar welke bomen bij, het perspectief en de esthetiek van het park, andere lokatie voor het standbeeld van Albert (“het blijft er omdat het er staat” dixit Decaluwe), een betere lokatie voor de speeltuin, wildplassers en sluikstorters, de echte en de sluikse voetwegen doorheen het park (echte “trage wegen”), fietsen ja of neen, de kleur van de fontein (wit of opnieuw limonadekleuren?), de vorm en de kleur van de bloemen, de plaats van het gladiatorstandbeeld, het Woodrow Wilsonplein (in de opwelling van het moment Woodstock-plein genaamd), de skaters aan het Anseele-standbeeld, de geluids- en trillingshinder van de klinkers in de vrijliggende busbanen.
Integrale aanpak en samenspraak nodig
Uit de vele andere tussenkomsten, vragen en wensen, bleek dat de aanpak van het Zuidpark niet los kan staan van deze van de onmiddellijke omgeving. Zoals iemand in de zaal ook opmerkte is een integrale aanpak nodig door verscheidene overheidsdiensten waarin bijvoorbeeld ook aandacht is voor mobiliteit en toegankelijkheid, veiligheid, duurzaamheid, diverse functies en groepen van parkgebruikers.
Deze informatievergadering was het eerste publiek moment in het renovatiedossier. Uit de vragen, opmerkingen en anekdotes bleek hoe goed de omwonenden hun park kennen, ermee begaan zijn…en er zeer positief tegenover staan. De omwonenden zijn dé ervaringsdeskundigen bij uitstek en moeten dus zeker verder betrokken worden bij de concrete uitwerking en verbetering van de renovatieplannen. Hier is zeker nood aan meer samenspraak.
Spirit voor Gent kijkt uit naar initiatieven in die zin vanwege de stad, van bewoners(groepen) en zal haar steentje, waar mogelijk, bijdragen.
Verslag: Frank Bombeke
De stad vergroenen
In zijn inleiding situeerde Lieven Decaluwe, Gentse schepen van Milieuzaken, Gezondheidsbeleid en Openbaar Groen, (VU-ID) de renovatie van het Zuidpark in het geheel van de inspanningen van de stad om groene en parkruimtes, nieuwe en klassieke, te creëren of nieuw leven in te blazen. Het Zuidpark is met zijn 3,5 ha het grootste park van de binnenstad, en met zijn zeer intens en divers gebruik, voor vele Gentenaars een groene ruimte van formaat. Maar het Zuidpark is nu wat uitgeleefd en aan renovatie toe. Hiervoor werd een privé-ontwerper, landschapsarchitect Paul De Roose, aangesteld door de Dienst Plantsoenen.
De visie van het ontwerp
De ontwerper Paul De Roose lichtte daarna zijn concept toe. Het huidige Zuidpark, ontworpen in de jaren 30 van vorige eeuw (*), is een kruising tussen 17de en 18de eeuwse Franse strakke baroktuin en het Engelse landschapspark. Het park is, doorheen alle seizoenen, bepalend voor het (eerste) beeld van de stad. Het park heeft een quasi volgroeid bomenbestand en heeft een grote transparantie door de verhouding tussen open en gesloten. De renovatie wil dat allemaal respecteren.
Het Zuidpark (foto: stad Gent)
De ontwerper wil de oorspronkelijke kwaliteiten van het park in stand houden en herstellen, maar wel aanpassen aan de hedendaagse parkcultuur, parkbeheer en onderhoud. Hierbij wil hij ook oog hebben voor de veiligheid en de esthetische kwaliteit verhogen.
De bouwvergunning wordt in augustus 2003 ingediend. De grote werken vangen aan in het najaar van 2004. Ondertussen verricht de Plantsoendienst vanaf het najaar 2003 al voorbereidende snoei- en aanplantingwerken.
(*) Meer info over het Zuidpark vroeger op http://membres.lycos.fr/architectuur/egw/zuidpark.html
Omwonenden zijn vragende partij
Na de warrige presentatie bleven nog heel wat mensen op hun honger naar informatie. Toch lieten ze zich niet ontmoedigen. Zo groot was hun enthousiasme dat eindelijk van hun park werk werd gemaakt. Gedisciplineerd en al eens met humor trokken ze het vragenregister open.
Een betere bereikbaarheid met aangepaste en veilige oversteekplaatsen stond hoog op het verlanglijstje van de omwonenden. Het zou het park toegankelijker maken, zeker voor de wat minder mobiele senioren én voor jonge gezinnen met kinderen. Het Zuidpark ligt namelijk ingesloten door brede en snelle in- en uitvalswegen, eigendom van het Vlaams Gewest. De stad heeft hier nauwelijks greep op, stelde schepen Decaluwe. Gent wil dat de gewestwegen naar de stad worden overgeheveld. Overigens ook een reeds vroeger geformuleerde eis van Spirit voor Gent. Maar voor de omwonenden mag er dus heel wat meer vaart komen achter die overheveling van gewest naar stad.
De mensen wilden verder een proper park zonder rondslingerend afval en vroegen aangepaste afvalkorven met grotere capaciteit en meer toezicht, zeker in de drukke zomermaanden met een hoog afvalgehalte. Schepen Decaluwe hield de boot af en wees op de noodzakelijke mentaliteitswijziging. Hij kon de aanwezigen hiermee niet sussen. Die wilden niet jarenlang wachten op de voltooiing van het renovatieproject vooraleer de afvalproblematiek werd aangepakt. Men kon maar beter de verloedering voor zijn.
Een jonge vrouw vroeg om één en ander te relativeren en niet verkeerd in te schatten. Het Zuidpark en omgeving oefenen een grote aantrekkingskracht uit op jongeren die zich hier – tegen de stadsvlucht in - juist vestigen omdat men hier in de stad woont en toch én groen én de autostrades én het openbaar vervoer dicht bij de hand heeft. Ze pleitte er dan ook voor om zich toch niet blind te staren op die twee zomerse maanden waarin het park door grote groepen jongeren en studenten bezocht wordt. Men moet ook oog hebben voor de andere maanden en seizoenen waarin ook senioren, mensen van alle leeftijden, mensen met kleine kinderen evenzeer intensief en op hun manier het park beleven. En met haar tussenkomst pleitte ze eigenlijk meteen voor een park waar alle generaties zich thuis moeten voelen. En dat deed ons Spirit-hart deugd. Ook wij pleiten voor solidariteit tussen de generaties.
Kwamen verder nog aan bod: honden-en mensentoiletten, afgeschermde loopzones voor honden, rododendrons en ander struikgewas weg of niet, waar welke bomen bij, het perspectief en de esthetiek van het park, andere lokatie voor het standbeeld van Albert (“het blijft er omdat het er staat” dixit Decaluwe), een betere lokatie voor de speeltuin, wildplassers en sluikstorters, de echte en de sluikse voetwegen doorheen het park (echte “trage wegen”), fietsen ja of neen, de kleur van de fontein (wit of opnieuw limonadekleuren?), de vorm en de kleur van de bloemen, de plaats van het gladiatorstandbeeld, het Woodrow Wilsonplein (in de opwelling van het moment Woodstock-plein genaamd), de skaters aan het Anseele-standbeeld, de geluids- en trillingshinder van de klinkers in de vrijliggende busbanen.
Integrale aanpak en samenspraak nodig
Uit de vele andere tussenkomsten, vragen en wensen, bleek dat de aanpak van het Zuidpark niet los kan staan van deze van de onmiddellijke omgeving. Zoals iemand in de zaal ook opmerkte is een integrale aanpak nodig door verscheidene overheidsdiensten waarin bijvoorbeeld ook aandacht is voor mobiliteit en toegankelijkheid, veiligheid, duurzaamheid, diverse functies en groepen van parkgebruikers.
Deze informatievergadering was het eerste publiek moment in het renovatiedossier. Uit de vragen, opmerkingen en anekdotes bleek hoe goed de omwonenden hun park kennen, ermee begaan zijn…en er zeer positief tegenover staan. De omwonenden zijn dé ervaringsdeskundigen bij uitstek en moeten dus zeker verder betrokken worden bij de concrete uitwerking en verbetering van de renovatieplannen. Hier is zeker nood aan meer samenspraak.
Spirit voor Gent kijkt uit naar initiatieven in die zin vanwege de stad, van bewoners(groepen) en zal haar steentje, waar mogelijk, bijdragen.
Verslag: Frank Bombeke
<< Home